سهراب سپهری

زندگی چیزی نیست که لب طاقچه عادت از یادمنوتو برود

زندگی حس غریبی است که مرغ مهاجر دارد زندگی خالی نیست ،

زندگی خالی نیست، عشق هست،ایمان هست ، دوستی هست، مهربانی هست

تا شقایق هست زندگی باید کرد...

زندگی بال وپری داردبه وسعت مرگ وپرشی داردبه اندازه عشق

زندگی باغچه ای است که از آن باید چید ، عشق را ،ایمان را، دوستی راوبر گلدان دل خویش نهاد .

زندگی خواستن است وگذشتن ز پل خاطره ها ،زندگی یعنی آغاز مرام وپیامی که شقایق دارد...